2009-07-28

Mysore; Tuesday, 28 July








Gisteren en vandaag werd onze dag voor een groot deel gevuld met meditatie (of toch een poging tot). Helaas ging dit ons petje enigszins te boven. Veel meer dan een pijnlijke rug en ledematen hebben we er dus niet aan overgehouden, maar één grote troost is dat het bij de meeste beginners weken, maanden of zelfs jaren duurt om deze technieken werkelijk onder de knie te krijgen.

Aangezien deze activiteit geen kiekjes heeft opgeleverd, zouden we vandaag even dieper willen ingaan op het vervoer en de bouw hier in de streek.

In de stad zie je auto’s en fietsen, veel bussen, nog veel meer riksja’s en verschrikkelijk veel brommers (lees ook: scooters en geen al te zware moto’s). We vermoeden dat bij de aankoop van zo’n gemotoriseerde tweewieler één optie zeer belangrijk is, nl. een lang zadel. Er worden immers volledige gezinnen (lees: ouders met drie kinderen) probleemloos mee vervoerd. De rijvaardigheid van de Indiërs is ongeëvenaard; zo is het de gewoonte voor de riksja’s om dat deel van de rijweg te gebruiken dat voor hen op dat ogenblik het beste uitkomt. Dit kan de linkse kant van de weg zijn (zoals het hoort, nog een overblijfsel van de Britse kolonisatie), maar als het gemakkelijker lijkt langs rechts, wordt daar geen probleem van gemaakt. Ook niet als er even gebruik gemaakt moet worden van het voetpad (dat tussen haakjes vaak 30 cm hoger ligt dan de rijweg). Oversteken is hier voor ons dan ook geen lachertje, hoewel we ons toch stilaan op een iets rustigere manier naar de overkant kunnen begeven. Een derde, zeer opvallend fenomeen, is de claxon. Dit is ongetwijfeld het meest gebruikte instrument van het gemotoriseerde vervoer en menig bestuurder laat ze onafgebroken door de straten klinken, van dageraad tot lang na zonsondergang.

Dan, voor de geïnteresseerden, nog eventjes iets over de gang van zaken in “de bouw”. Wat ons meteen opviel waren de stellingen in en rond de gebouwen. Deze bestaan integraal uit houten stokken of bamboestammen die professioneel aan elkaar gesjord zijn. Of dit nu helemaal overeenstemt met de Belgische veiligheidsnormen, durven we toch wel in twijfel trekken…

2 opmerkingen:

  1. Ja, dames...
    Ik durf stellen dat jullie echt wel uitgebreid te werk gaan met jullie blog... Ik waan me zelfs al een beetje in India... Alsof ik toch even durf opscheppen over het 'contact' dat ik met jullie kan maken... Zo'n rijkelijke (cultureel gezien)ervaring gaan jullie toch maar mooi op zak hebben bij terugkomst... Ik ben toch wel een beetje jaloers moet ik zeggen... Jullie gaan als twee 'herboren' mensen terugkeren denk ik... Klaar om deze westerse cultuur een lesje te leren qua kookkunsten, ingetogenheid en misschien zelfs rijvaardigheid... hihi... "Uit de weg voor die met haar gele autootje", klinkt het hier al...
    Zonnige Belgische (Kesselse) groeten ! Arjan

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Namaste Isabel en Carol,

    Jullie hebben echt wel een zak vol ogen nodig. Zoveel te zien daar. Het wemelt er van de indrukken. Bollywood, goeroes en daartussen nog heilige koeien, bloemenoffers en godenfestivals. Jammer dat jullie al terug zijn tegen het Ganesh Festival. En doen jullie nu ook al aan Puja? Alvast vele zonnegroetjes uit Begijnendijk,


    Ellen N.

    BeantwoordenVerwijderen