2009-08-12

Hootagalli; Wednesday, 12 August










Onze lieve huismoeder Rani had gisteren zo met ons te doen, dat ze haar Westerse keukenkunsten uit de kast gehaald heeft en pannenkoeken met spiegelei klaarmaakte. Een ietwat vreemde combinatie, maar we hebben alles flink opgegeten en we waren heel blij dat onze pijnlijke kelen gespaard bleven van chili’s! Ook vanmorgen heeft ze daarvoor gezorgd en we kregen niets minder dan wentelteefjes als ontbijt! Mmm… waar ziek zijn al niet goed voor is.

Na ons stevig ontbijt, was het echter tijd voor twee schoolbezoekjes die we al langer gepland hadden. Als leerkracht in hart en nieren, wilden we de kans om het scholensysteem beter te leren kennen, immers niet aan ons voorbij laten gaan. Zo gezegd zo gedaan… en school nummer 1 werd de school van het “gemeenschapsonderwijs”. Al snel werd ons duidelijk dat de normen in deze school niet vergelijkbaar zijn met die van ons scholensysteem. De school wordt gesubsidieerd, maar met dat geld wordt verder niet geïnvesteerd in de kinderen. Meer dan 40 leerlingen per klas, een gebrek aan schoolbanken, leerstof en orde… we zouden niet graag in de plaats van deze leerkrachten staan. Anderzijds konden we ons ook niet helemaal vinden in de harde hand waarmee lesgegeven wordt. We opteren voor een gulden middenweg: de klassen opsplitsen en de leerstof en de leerlingen centraal plaatsen.

De tweede school die we bezochten, was de “Notre Dame”privé-school waar Tunga en Jansi school lopen. Deze katholieke school werd opgericht door een zuster uit Namen en wordt door heel wat ouders verkozen boven de gemeenschapsschool van het dorp. Schoolgaan is hier wel een dure aangelegenheid (INR 10000 per schooljaar, ongeveer 150 euro), maar zelfs niet-katholieke gezinnen (zoals het onze) opteren ervoor… en ja, dat begrijpen we. De leerlingen worden per leeftijd ingedeeld in 10 standaarden (vergelijkbaar met het eerste leerjaar tot het vierde middelbaar) en 2 PU’s (pre-university, vergelijkbaar met het vijfde en het zesde middelbaar). Ze krijgen 5 volledige dagen les (in verhouding tot 6 volledige dagen in de gemeenschapsschool), per week en dat allemaal in het Engels. Een schooldag begint om 8.20 uur en is afgelopen om 15.30 uur. De leerlingenaantallen blijven onnoemelijk groot (tot 60 leerlingen per klas), maar ontdubbeling zou het schoolgeld te hoog opdrijven en al bij al zijn de lokalen hier veel groter en voorzien van de nodige infrastructuur. Zo beschikt deze school ook over een computerlokaal met 21 nieuwe computers, een bibliotheek, wetenschapslokalen en een beperkte gymzaal.

Het werd een leerrijke uitstap en wat de foto’s betreft… we denken dat jullie er zelf wel in zullen slagen om een onderscheid te maken tussen de gemeenschapsschool en de privé-school.

4 opmerkingen:

  1. Helaba,

    Wel lief dat jullie zo een zorgzame huismoeder hebben hé, zo kunnen jullie stilaan al terug aan ons eten wennen.
    Ongelooflijk wat een verschil er kan zijn tussen die 2 scholen daar, voor jullie als ervaren leerkrachten wel een raakpunt waarschijnlijk!

    Groetjes,
    Inge en co

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hallo Carol
    Dat deed deucht zeker dat de maag wat bespaard bleef,amaai wat een verscil met juli schooltje,en dan nog groter met thuis.En nu aftellen he meisjes.
    grtj Simonne

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hallo Carol en Isabel, jullie hebben weeral zéér interressante foto's gestuurd.
    Nu begint het voor jullie serieus af te korten hé. Jammer misschien van mensen achter te laten die voor jullie "gezorgd" hebben.
    Profiteer nog van de laatste dagen in Hootagalli...
    Het beste voor jullie 2/
    Hilda. (en André)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hoi meisjes,

    ik heb enkele dagen van jullie avontuur moeten missen en maak nu even tijd om wat bij te lezen en te genieten van jullie foto's. De beelden die we hier krijgen van de verschillende scholen zijn wel indrukwekkend. En wij maar klagen als we 25 lln. in een klasje hebben! Toch triest dat ook daar weer zo'n enorme verschillen moeten zijn tussen rijk en arm. En dat zich dan ook weeral uit in onderwijskwaliteit. Jullie hebben in elk geval al veel mooie, positieve dingen gedaan. Geniet nog van jullie laatste zwoele dagen. Hopelijk zijn de snotneuzen wat beter!

    Groetjes,

    Denise

    BeantwoordenVerwijderen